پژک صفري
پژک صفري
در خوانش يک شعر، هميشه اين سئوال اساسي مطرح است: اين شعر چه چيزي به من مي‌دهد؟ اين پرسش بنيادي مي‌تواند و بلکه بايد معيار نقد من باشد. اگر من شاعرم و به ويژه اگر يک غزلسرا هستم و صد البته اگر خودم را غزلسراي پست مدرن (؟!) مي‌دانم، اين پرسش معيار مرگ و زندگي شعر و شعور من خواهد بود؛ چه بخواهم، چه نخواهم!
نقد يک غزل، آن هم از نوع پست مدرن يا متفاوط! و يا هر چيز ديگر ... قبل از هر چيز بايد از افق نگاه اين پرسش ساده‌ي خانمان برانداز/ زندگي‌بخش صورت پذيرد و الا ...؟!
2+
2 Comments:
Anonymous ناشناس said...
شعر امروز فقط گاهي و آن هم فقط گاهي آدم را سرگرم مي‌کند. چيز قابلي براي عرضه ندارد. شعر امروز شعر بازي است... همين!

Anonymous ناشناس said...
گاهی هم به این فکر کن یک شعر چه چیزهایی را از تو می گیرد ... به اندازه ی داده ها و یا حتی من معتقدم که بیشتر می تواند اهمیت داشته باشد .. البته این فقط یک پیشنهاد بود ... از آشنایی با شما خوشحالم

Home- Email- RSS