دنبال آن کلمه‌ي ديوانه‌اي مي‌گشتم که آمده بود صبح اول وقت و تمام ذهن مرا به هم ريخته بود. از همان اول که حرف پشت حرف فکر مرا مشغول کرد بايد دست او را مي‌خواندم. خيلي گشتم دنبال‌اش؛ از توي همين بخش در همين بيمارستان، تا سالن مطالعه‌ي کتابخانه‌ي دانشگاه مگ گيل در مونترال، تا هتل ميازاکي در جزيره کيوشو که شش ماه پيش براي ماه عسل آن‌جا اناق گرفته بوديم و هر جاي ديگري که مي‌شد فکر ... «اي بابا، تعطيله فکر من امروز كه ديوونه!»